16 Ocak 2013 Çarşamba

biliyorum sana giden yollar kapali 
ustelik sen de hic bir zaman sevmedin beni 

ne kadar yakindan ve arada ucurum; 
insanlar,evler,aramizda duvarlar gibi 

uyandim uyandim, hep seni dusundum 
yalniz seni, yanliz senin gozlerini 

sen bayan nihayet, sen olumum kalimim 
ben artik adam olmam bu derde duseli 

simdilerde bir kopek gibi kosuyorum ordan oraya 
yoksa gururlu bir kisiyim aslinda, inan ki 

animsamiyorum yari dolu bir bardaktan su ictigimi 
ve icim goturmez kenarindan kesilmis ekmegi 

kac kez sana uzaktan baktim 5.45 vapurunda; 
hangi sarkiyi duysam, bizimcin soylenmis sanki 

tek yanli ask kisiyi nasil aptallastiriyor 
nasil unutmusum senin bir baskasini sevdigini 

cocukca ve seni uzen girisimlerim oldu; 
bagisla bir daha tekrarlanmaz hicbiri 

raslasmamak icin elimden geleni yaparim 
bu boyle pek de kolay degil gerci... 

alisirim seni yalniz duslerde oksamaya; 
bunun verdigi mutluluk da az degil ki 

cikar giderim bu kentten daha olmazsa, 
sensizligin bir adi olur, bir anlami olur belki 

inan belli etmem, seni hic rahatsiz etmem, 
son istegimi de soyleyebilirim simdi: 

bir geceyarisi yaziyorum bu mektubu 
yalvaririm onu okuma carsamba gunleri

cemal sureya